Zabezpieczenie budynku przed przeważającymi wiatrami ogranicza również straty ciepła, niekiedy nawet o 10%. Można to uczynić wieloma sposobami: roślinnością, przegrodami trwałymi, kształtem budynków, czy też odpowiednim ukształtowaniem terenu.

Drzewa iglaste i liściaste oraz krzewy w formie rosnącej pryzmy są bardzo skuteczną przegrodą, chroniącą przed wiatrem pas terenu o szerokości równej ośmiokrotnej wysokości szpaleru drzew.

Stronę nawietrzną budynku skutecznie można uchronić przed stratami ciepła, stosując pnącza porastające elewację lub obsypując ją ziemią.

Zależność potrzeb cieplnych budynku od wielkości oskarpowania ziemią.

Jednym ze sposobów zabezpieczenia budynku od przeważających wiatrów jest sytuowanie na ich kierunku innych obiektów nie wymagających ogrzewania. Chodzi o takie pomieszczenia jak garaż, komórka, schowek, pomieszczenie na opał, a w warunkach wiejskich obiekty gospodarskie, jak stodoła, wiata, przechowalnia, suszarnia, drewutnia itp.
Aerodynamiczne ukształtowanie bryły budynku, szczególnie jego części nawietrznej, jest również sposobem zabezpieczenia przed ujemnym wpływem wiatru. Należy dążyć do tego, by część nawietrzna budynku była , bez zbędnych ryzalitów, czy wykuszy wystających poza obrys budynku (korzystniejsze są formy wklęsłe), jak i bez nadmiernej liczby otworów okiennych i drzwiowych. Wszelkiego rodzaju ścianki, atrapy i „dodane” elewacje są również formą ochrony budynku przed wiatrem.

Kształtowanie strony nawietrznej bryły domu.

Ostatnim z widocznych czynników decydujących o mikroklimacie miejsca jest zagospodarowanie płaszczymy terenu. Materiały do tego użyte wpływają nie tylko na doznania estetyczne, ale również na temperaturę i wilgotność powietrza. Beton, jasny grys, woda i jasne elewacje odbijają dużą ilość promieniowania, a asfalt, trawa i gleba pochłaniają promieniowanie, co wiąże się z temperaturą powietrza w pobliżu tych nawierzchni.

Zależność temperatury od rodzaju nawierzchni