Technologia stropodachu odwróconego umożliwia projektowanie zarówno stropodachów nieużytkowych, jak i dostępnych dla ludzi stropodachów tarasowych wraz z elementami małej architektury.

W każdym z wariantów stropodach odwrócony jest technologią bardzo trwałą i odporną na powstawanie szkód budowlanych. Znajdująca się na stropie warstwa hydroizolacji, najlepiej z podwójnie ułożonej papy bitumicznej z wywinięciem basenowym na ściany i attyki, osłonięta jest płytami termoizolacji i warstwą drenującą i zabezpieczającą z płukanego żwiru. Staranne wykonanie hydroizolacji praktycznie zapewnia jej niezniszczalność. Ponadto w stropodachu tarasowym o odwróconym układzie warstw płyty betonowe lub kostka brukowa są spoinowane piaskiem, tworząc pokrycie z niezależnych od siebie elementów drobnowymiarowych, którym nie zagrażają żadne skurcze termiczne i pęknięcia – typowe dla posadzek z płytek ceramicznych przyklejanych na zaprawie.

Stropodach tarasowy o odwróconym układzie warstw wykonać można jako podłogę podniesioną z ażurowych desek na drewnianej konstrukcji, opartej na stalowych wspornikach. Jest to przykład rozwiązania prostego i niezawodnego – będącego alternatywą dla tradycyjnych tarasów z płytek ceramicznych.

Warstwa przeciwwodna i termoizolacja z polistyrenu ekstrudowanego ułożone są na betonowej wylewce spadkowej w układzie stropodachu odwróconego. Ważny element rozwiązania projektowego stanowi sposób oparcia stalowych wsporników na izolacji przeciwwodnej.

Niedogodnością jest stosunkowo duża różnica wysokości pomiędzy stropem konstrukcyjnym, a znajdującym się na ażurowym deskowaniu poziomem użytkowym tarasu. Wysokość ta powoduje konieczność znacznego obniżenia stropu pod tarasem, a tym samym obniżenia wysokości użytkowej znajdujących się pod nim pomieszczeń.