Rysunek przedstawia schemat instalacji ogrzewczej w kinie. Według tegoż schematu powietrze zewnętrzne wtłacza się za pomocą wentylatora do filtru i nawilżacza, a następnie do ogrzewacza, z którego wydostaje się już ogrzane do pomieszczenia.
Odpływ powietrza odbywa się samoczynnie przez duży wentylator dachowy umieszczony w suficie. Jednak w razie potrzeby większego obiegu powietrza w rezerwie znajduje się jeszcze jeden mechaniczny wentylator ssący, który przez trzy otwory: dwa w suficie i jeden w podłodze, usuwa powietrze z pomieszczenia na zewnątrz. Ta sama instalacja w lecie może być używana do wietrzenia, a nawet ochładzania powietrza czerpanego z zewnątrz za pomocą przewietrznika i wtłaczanego do pomieszczenia poprzez filtr zraszany zimną wodą.
Natomiast ostatnio zduni w Polsce zaczęli budować centralne ogrzewanie powietrzne, z ogrzewaczem ceramicznym o większej wydajności (np. dla ogrzania kościołów), nagrzewające pomieszczenia położone w odległości 20-30 m od ogrzewacza.
Piec szamotowy cyrkulacyjny o powierzchni grzejnej 36,3 m2: a) przekrój pionowy, b) przekrój B-B, c) przekrój A-A, d) przekrój C-C.
Rysunek przedstawia piece cyrkulacyjne, które również są pewnym rodzajem ogrzewaczy miejscowych dla ogrzewania powietrznego.
Każde ogrzewanie sufitowo-podłogowe nie ma poprzednio wymienionych cech ujemnych, stwarza dobre warunki higieniczne i może znaleźć zastosowanie nie tylko jako ogrzewanie centralne dużych pomieszczeń, lecz również małych mieszkań. Polega ono na systemie kanałów rur lub przewodów elektrycznych ułożonych w stropie i połączeniu ich z urządzeniem ogrzewającym.
Schemat ogrzewania ogniowo–powietrznego sufitowo-podłogowego.
Powietrze, po nagrzaniu się, cyrkuluje w kanałach i oddaje ciepło przez sufit na pomieszczenie. Wobec tego, że powietrze ciepłe nie ma bezpośredniego połączenia z powietrzem ogrzewanego pomieszczenia, to ten sposób ogrzewania jest znacznie higieniczniejszy od sposobu poprzednio opisywanego, przy którym nagrzewane powietrze unosi ze sobą większą lub mniejszą ilość kurzu, jeśli nie jest zabezpieczony filtrami powietrznymi.
Zamiast powietrza jako medium grzejne może być zastosowana woda płynąca w rurach zabetonowanych w stropie lub ścianach, względnie prąd elektryczny ogrzewający umieszczone w sufitach grzejniki.