Do instalacji ogrzewania powietrznego stosuje się jeden agregat ciepła ceramiczny lub metalowy, ogrzewający powietrze do temperatury 90-95°C w komorze powietrznej otaczającej agregat. Następnie nagrzane powietrze zostaję rozprowadzone kanałami do pomieszczeń, które mają być ogrzane. Rozprowadzenie ciepłego powietrza do odległości około 8 m następuje na zasadzie grawitacji (samoczynnie), a na dalsze odległości powietrze należy tłoczyć za pomocą elektrycznych wentylatorów.
Kanały rozprowadzające powietrze powinny być czyste i gładkie, aby nie stwarzały oporu. Temperatura ogrzanego powietrza w kanałach nie powinna przekraczać 60°C, zaś u wylotu z kanałów temperatura ta nie może przekraczać 45°C.
Schemat ogrzewania ogniowo-powietrznego.
Otwór dla wlotu ciepłego powietrza do pomieszczenia umieszcza się w ścianach na wysokości 1,0—1,5 m od podłogi, zaopatrując go metalowymi drzwiczkami, które pozwalają na regulowanie dopływu powietrza. Otwór przeznaczony dla powrotu wykorzystanego powietrza do agregatu umieszcza się w ścianie nad podłogą lub w samej podłodze.
Centralne ogrzewanie powietrzne może jednocześnie służyć do celów wentylacji, pobierając z zewnątrz powietrze, ogrzewając je i tłocząc do ogrzewanych pomieszczeń.
Regulacja czerpania powietrza z zewnątrz jest dosyć skomplikowana i uciążliwa. Ogrzewacze produkowane za granicą są wyposażone w automatycznie regulujące filtry, nawilżacze i elektryczne wentylatory.
Ogrzewanie powietrzne z dopływem świeżego powietrza z zewnątrz góruje zaletami higienicznymi, lecz w instalacji i w eksploatacji jest prawie o 50% kosztowniejsze, a przy braku nawilżania powietrze nie ma nawet połowy wymaganej wilgotności. Za granicą stosuje się powietrzne ogrzewanie ogniowe z samoczynnym obiegiem powietrza oraz z pobudzeniem mechanicznym obiegu powietrza i często systemu kombinowanego ogrzewania obiegowego i przepływowego, to jest z częściowym wykorzystaniem powietrza świeżego. Ogrzewacze produkuje się fabrycznie poczynając od wielkości odpowiednich dla pomieszczeń jednoizbowych. Oczywiście wszystkie te ogrzewacze.są metalowe i nie mają akumulacji cieplnej, jedne ogrzewają powietrze w otaczającej je komorze na zasadzie konwekcji, inne zaś — bezpośrednio przez promieniowanie. Ogrzewacze takie są urządzone wraz z filtrem i nawilżaczem powietrza.
Czystość kanałów dopływowych i rozprowadzających w ogrzewaniu powietrznym ma duże znaczenie higieniczne. Kanały powinny być wykonane z cegły klinkierowej lub maszynowej pierwszego gatunku, z betonu o powierzchniach starannie wygładzonych lub z innych materiałów, jak blach cynkowych, tworzyw sztucznych itp. Kanały ciepłego i zimnego powietrza powinny być łatwo dostępne i zaopatrzone w szczelnie zamykane otwory do czyszczenia.