Współczynniki korekcyjne dla doboru grzejników typu Purmo o innych niż nominalne parametrach pracy instalacji centralnego ogrzewania.

Przykładem są dane z tabeli dla grzejników typu Purmo. Wynika z nich, że grzejnik zastosowany w pomieszczeniu z instalacją o parametrach np. 75/55°C powinien mieć powierzchnię o ponad 50% większą niż przy parametrach nominalnych, tzn. 90/70°C. Dobór grzejnika jest zagadnieniem złożonym, a więc powinien być przemyślany i oparty na analizie szeregu kryteriów, wśród których do najbardziej istotnych należą:

–    wydajność cieplna w porównywalnych warunkach obliczeniowych (tzn. dla t1 = +90°C, t2 = +70°C, tj = +20°C => Δℑgo = 60K),

–    ocena techniczna i bezpieczeństwa pracy (np. sprawdzanie dopuszczalnego ciśnienia),

–    ocena uzyskania pożądanego komfortu cieplnego w pomieszczeniach,

–    ocena estetyki odnośnie do kształtu, formy obudowy i wykonania.
Podstawowe znaczenie dla doboru grzejnika ma jego wydajność cieplna i współczynnik przenikania ciepła. Współczynnik ten wyznaczany jest ze wzoru:gdzie a to współczynnik, zaś b – wykładnik, przy czym są one wyznaczane na podstawie eksperymentów w komorach doświadczalnych (przyjmuje się, że b ≈ ng – 1).

Ostatecznie doboru grzejnika dokonuje się na podstawie zależności:

lub gdy nnie występują zyski ciepła od przewodów grzewczych (Qz = o)są współczynnikami zależnymi od uzbrojenia grzejnika w zawór z głowicą termostatyczną (T), usytuowania w pomieszczeniu (U), osłonięcia (O) oraz sposobu podłączenia do instalacji (P – gdy zastosowano innego rozwiązanie niż sposób, dla którego opracowano charakterystyki cieplne). Współczynniki te zestawiono w tabeli,

Najczęściej dobór mocy cieplnej grzejników odbywa się za pomocą tabel opracowanych przez producentów. Dla grzejników Purmo charakterystyką tą jest zależność w postaci:gdzie H oraz L to wysokość i długość grzejnika (m), ΔT = Δℑg jest różnicą pomiędzy średnią temperaturą wody w grzejniku a temperaturą powietrza w pomieszczeniu (K), C, Z i n są wielkościami określonymi doświadczalnie, zaś ε jest współczynnikiem poprawkowym równym:gdzie α jest stosunkiem różnic temperatur, przy czym a = (t2 – ti)/(t1 – ti), t1 i t2 to odpowiednio temperatury wody grzewczej na zasilaniu i powrocie, zaś ti jest temperaturą powietrza w pomieszczeniu.