Styk ściany zewnętrznej ze stropodachem ma duży wpływ na wyraz architektoniczny całości budynku. W zależności od rodzaju stropodachu, jego obrzeże może mieć różną wysokość:

•    W stropodachach pełnych wysokość od poziomu oparcia wieńca stropu na ścianie do zwieńczenia attyki jest niewielka.

•    W stropodachach dwudzielnych z przestrzenią wentylowaną wysokość ta zwiększa się. Dodatkowy akcent tworzą otwory wentylacyjne.

•    W stropodachach z odwodnieniem zewnętrznym zamiast attyki pojawia się okap z orynnowaniem. W zależności od rozwiązania architektoniczno-budowlanego okap może być wysunięty ponad ścianę, opierać się na gzymsie lub być cofnięty poza ścianę.

Ściana zewnętrzna pod stropodachem może być doprowadzona na różną wysokość. Konsekwencją wyboru jest różny sposób wykończenia attyki:

•    Ściana zewnętrzna może być doprowadzona do samej góry ściany attykowej, zakończonej jedynie wąskim pasem obróbki blacharskiej.

•    Ściana zewnętrzna może być zakończona poniżej wieńca stropu. Attyka stropodachu, znajdująca się powyżej zakończenia ściany szczelinowej, zabezpieczana jest wtedy elementem betonowym, który osłania ścianę attykową na całej wysokości.

•    W stropodachach szczelinowych, w których deskowanie z warstwą hydroizolacyjną podniesione jest ponad ocieplenie, często stosowana jest osłona z blachy, tworzywa sztucznego lub z okładziny drewnianej.

•    W stropodachach dwudzielnych, z wysoką przestrzenią wentylowaną i co za tym idzie z wysoką ścianą attykową, na wysokości wieńca stropu może pojawić się gzyms oddzielający attykę od ściany ostatniej kondygnacji itp.