Palenisko znajdujące się w pomieszczeniu mieszkalnym musi w zasadzie dysponować własnym otworem powietrznym. Służy on do uzupełniania odprowadzanego na zewnątrz przez komin powietrza do spalania i zapobiega tym samym powstaniu podciśnienia w pomieszczeniu. Zalecane jest, aby do izby mieszkalnej, w której ustawiony jest piec palny zużywający powietrze, istniała możliwość dopływu 1.6 m³ powietrza na 1 godzinę i 1 kW mocy grzewczej przy podciśnieniu 0,04 mbar. Jeżeli w izbie tej znajdują się jeszcze inne komory spalania, za podstawę obliczeń należy przyjąć całkowitą moc grzewczą wszystkich komór. Napowietrzanie może odbywać się przez otwór w ścianie prowadzący na zewnątrz lub przez nieszczelności w ścianie, pod drzwiami, w oknach itp. Do tego celu mogą służyć również urządzenia techniczne. Ponieważ z reguły w kotłowni istnieje przymusowa wentylacja dla ogrzewania centralnego, zalecane jest wykonanie jednego otworu do tego pomieszczenia. Jednak na wszelki wypadek zasięgnijmy pod tym względem porady mistrza kominiarskiego. Jest to szczególnie ważne, gdy w pomieszczeniu, w którym powinien stanąć piec, założony jest mechaniczny wyciąg oparów. Duże znaczenie ma również wielkość pomieszczenia, w którym znajduje się komora spalania. W dużej przestrzeni o wiele trudniej jest wytworzyć podciśnienie, niż w małej. W izbach o powierzchni mieszkalnej mniejszej niż 12 m² nie wolno używać pieca kaflowego. W praktyce oznacza to, że dodatkowego otworu dla powietrza prawie nigdy nie będziemy musieli wykonać dla pieca gruntowego, rzadko wykonujemy dla pieca konwekcyjnego lub kombinowanego, lecz zawsze dla kominka otwartego (do obliczeń kominka otwartego należy przyjąć 340 kW na 1 m² otworu komory paleniskowej). Jeżeli mamy możliwość zapewnienia dopływu powietrza z kotłowni przez otwór znajdujący się pod piecem kaflowym, powinniśmy wtedy w stropie piwnicy po prostu osadzić rurę, która połączy pokój mieszkalny z pomieszczeniem kotłowni. Średnica tej rury powinna być nieco mniejsza niż przewodu kominowego (ciepłe powietrze rozszerza się). Należy w tym celu użyć rury metalowej lub kamionkowej. Sąsiedztwo pieca kaflowego nie jest zbyt korzystne dla części z tworzywa sztucznego. W miejscu ustalonym zgodnie z rzutem poziomym pieca kaflowego wiercimy otwór przez strop piwnicy, wstawiamy rurę i miejsce to pokrywamy tynkiem. Zakończenie rury od strony pieca powinno znajdować się w przybliżeniu na poziomie podłogi. Wcześniej musimy koniecznie sprawdzić, czy w miejscu, gdzie chcemy osadzić rurę nie przebiega dźwigar stropu piwnicy. Ponieważ wymagana ilość dopływającego powietrza zależy od mocy grzewczej naszego pieca, nie można podać tu żadnych ostatecznych danych. Przy doprowadzeniu powietrza przez kotłownię mamy tę korzyść, że jest ono już ogrzane wstępnie przez ciepło odlotowe kotłowni i nie potrzebujemy żadnego urządzenia odcinającego, które z kolei jest wymagane przy dopływie powietrza bezpośrednio z zewnątrz. Jeżeli doprowadzenie powietrza przez kotłownię nie jest możliwe, powinniśmy w ścianie budynku osadzić szyb powietrzny. Nieistotne jest, czy znajduje się bezpośrednio w obszarze pieca, czy w innej części pomieszczenia. Jednak duża odległość pomiędzy otworem powietrznym a piecem kaflowym może być przyczyną powstawania przeciągów. Otwór ten powinien być wykonany tuż pod podłogą, z lekkim nachyleniem na zewnątrz. Pamiętajmy, że w szybie powietrznym powinna znajdować się klapa powietrzna, służąca do odcinania przepływu powietrza i nie dopuszczająca do przedostawania się wiatru do mieszkania w czasie przerw w pracy pieca. W żadnym wypadku nie może zabraknąć siatki przeciwko owadom. Gotowy szyb powietrzny z urządzeniem odcinającym można nabyć w zakładzie zduńskim.

Kolejną możliwością jest doprowadzenie powietrza przez piwnicę. Ta metoda jest skuteczna, gdy w budynku nie ma drzwi pomiędzy piwnicą a pomieszczeniem, w którym stoi piec, lub gdy drzwi nie przylegają szczelnie na całym obwodzie do swojej ramy. Miejscowy mistrz kominiarski musi przy odbiorze przyłącza kominowego odebrać również system doprowadzenia powietrza.

Ponieważ kurz i drobny pył znajdujący się w mieszkaniu opada na jego podłogę, porywany jest z niej przez powietrze do spalania i odprowadzany na zewnątrz razem ze spalinami. Do mieszkania wpływa z kolei czyste, bogate w tlen powietrze. Taki proces znany jest pod nazwą wentylacji paleniskowej.